۱۳۸۸ فروردین ۱۶, یکشنبه

آشفته

واژه ها می گریزند از کلامم
این را خط خطی های دفترم
این را آشفته ی ذهن و
دیوانه ی خیالم گواه کند

حرف ندارم و فریاد می زنم
بیهودگی ، واژه ریختن
ورق سیاه کردن
آشفته می نویسم
شاید تو را دریابم

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر